Przedni, a tylny napęd w samochodzie – podstawowe różnice

 W samochodach od dawna wykorzystywane są dwa rodzaje napędu – „tradycyjny” – tylny, oraz stosunkowo nowszy – przedni. Oba różnią się nieco od siebie, a pojazdy wyposażone w każdy z nich mają wśród kierowców swoich zwolenników, jak i przeciwników. Oczywiście istnieją też auta, w których działają napędy na cztery koła, natomiast wziąwszy pod uwagę koszty produkcji, a także samą ekonomikę, najodpowiedniejszy dla „zwykłego” użytkownika dróg będzie właśnie napęd wykorzystujący tylko jedną oś.

Zdecydowanie popularniejszy wśród właścicieli aut jest napęd tylny, zwany także „klasycznym”. Napęd na tylne koła (ang. Rear Wheel Drive) wskazuje po prostu, że moment obrotowy silnika w aucie przekazywany jest na oś tylną. Jak można się domyślić, w napędzie przednim mamy do czynienia z sytuacją odwrotną. Dodatkowo, w przypadku samochodów wyposażonych w napęd „klasyczny”, możemy rozróżnić także kilka jego wersji, w zależności od umiejscowienia silnika.

Samo wyprodukowanie pojazdu z napędem na przednią oś jest o wiele tańsze aniżeli takiego, którego napędzają koła tylne. Przede wszystkim ze względu na mało skomplikowaną budowę, a także poprzez wykorzystanie mniejszej liczby poszczególnych elementów. Jeśli zaś chodzi o wady napędu przedniego, głównie związane są one z podsterownością auta, czy gorszym prowadzeniem pojazdu. Samochód wyposażony w napęd przedni, dzięki odpowiedniemu, poprzecznemu ulokowaniu jednostki napędowej ma zdecydowanie pojemniejszy bagażnik, oraz większą przestrzeń dla pasażerów. W przednim napędzie silnik, skrzynia biegów i półosie pracują w jednej osi, dlatego wykorzystywana jest nieskomplikowana przekładnia walcowa, co usprawnia działanie całego napędu. Mniejsza waga napędu korzystającego z przedniej osi pozwala również zaoszczędzić trochę paliwa.

Napęd „klasyczny” wymaga od kierowcy sporego doświadczenia za kółkiem – zwłaszcza podczas jazdy w pogorszonych warunkach, kiedy np. na drodze robi się ślisko. Jedną z zalet tego typu napędu będzie za to komfort prowadzenia samochodu – w znacznej mierze poprzez mniejsze odczuwanie wszelkich uślizgów, nierówności na jezdni, itp.

Zakłada się, że górna granica mocy w autach z napędem na przednie koła wynosi ok. 250 KM. W przypadku dużej ilości koni pod maską, samochód może gorzej reagować na polecenia kierowcy, a każde mocniejsze wciśnięcie pedału gazu spowoduje dosłownie unoszenie się przedniej części auta i dociążanie tylnej. Napęd na przednią oś rekomendowany jest zwłaszcza dla pojazdów niedużych, o niewielkiej mocy silnika. Korzystać z niego powinni kierowcy niedoświadczeni, oraz tacy, którzy nie czują się zbyt pewnie za kółkiem. Choć napęd przedni posiada kilka zalet, pomijając rzeczy takie, jak np. wspomniana większa pojemność bagażnika, czy mniejsze zużycie paliwa, zdecydowanie lepszy pod wieloma względami będzie napęd wykorzystujący oś tylną.